قطع تعبدیقطع تعبدی، ظنّ ملحق به قطع به حکم شرع می باشد. ۱ - تعریفقطع تعبدی، مقابل قطع وجدانی بوده و به قطع حاصل از ظن اطمینانیِ معتبر گفته می‌شود، که در واقع قطع نیست و تعبداً به آن قطع اطلاق گردیده است، مانند: قطع به دست آمده از امارات معتبر. به بیان دیگر، در قطع تعبدی، همانند قطع عرفی، احتمال خلاف وجود دارد، اما شارع به این احتمال خلاف اعتنا نکرده و آن را تعبداً قطع به حساب آورده است؛ یعنی برای آن حجیت جعل کرده و احکام قطع را بر آن مترتب نموده است. [۳]
مجاهد، محمد بن علی، مفاتیح الاصول، ص۳۲۹.
[۶]
کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص۲۳۷.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۴۰، برگرفته از مقاله «قطع عرفی». |